De Dromenvangers

“Every child has the right
To be loved
To dream
To play
To hope
To be part of a family
To learn
To be.”

Het is een druilerige dag en ik hoor de regen zachtjes tikken tegen het dakraam. Ik hoor de voetstapjes al op de gang, het is bijna 7 uur ’s ochtends en dus tijd om op te staan. Geen zin in, ik blijf liever in mijn warme bed liggen. Hier denken beide dochters echter anders over.

Ons ochtendritueel

Brood smeren, aankleden, tanden poetsen en nog even televisie kijken. Dit is niet altijd even gezellig, want als er iets moet gebeuren, dan gaan er twee dames met de hakken in het zand. Opschieten, snel naar school, jas aan, schoenen aan, tas mee, auto in.

Bij school aangekomen, blijf ik heel even wachten en kijk de meiden na. We hebben gezellig met Jip en Janneke mee gezongen in de auto en nu zie ik hoe ze daar hand in hand oversteken op weg naar school. Dan besef ik me hoe gelukkig we zijn en wat een rijkdom we hebben. Het ‘standaard’ ochtendritueel is voor veel kinderen helemaal niet zo standaard. Een warm bed, een fatsoenlijk ontbijt, een auto als het regent, een knuffel en school….

Ik rijd naar huis en voel een intens verdriet voor de kinderen die ik de avond ervoor op beelden van het journaal heb gezien. In bootjes kwamen ze aan, huilend, angstig kijkend, op zoek naar mama, papa, veiligheid. Wat moet je radeloos zijn om als ouder tot de beslissing te komen om zo’n gevaarlijke reis te ondernemen! Het verlangen om wat te kunnen betekenen, spreek ik vervolgens uit naar mijn lieve vriendin. Zij kent nog wel mensen en we gaan hier iets opzetten in Nederland om deze mensen, gevlucht voor oorlog en geweld, te ondersteunen. We zamelen kleding in en dat gaat op transport naar Griekenland. Maar ik wil méér doen.

De Dromenvangers

Ik heb er geen moment aan getwijfeld om me aan te sluiten bij de Dromenvangers. Een week naar Griekenland om ter plekke deze kindjes een hart onder de riem te steken. Ze zochten sportinstructeurs en leerkrachten en laat ik dat nu allebei zijn. Maar meer dan dat, ben ik ook mens! Ik zag het als een kans om mijn bijdrage te leveren. Hoe en wat zouden we wel zien. Nadat het thuisfront uitgesproken had mij te steunen, wist ik dat ik ervoor kon gaan. Dit was echt nog wel een hobbeltje dat genomen moest worden. Ik ben altijd vrij impulsief ( ik noem het ‘vanuit het hart’) met mijn beslissingen en het moet natuurlijk wel haalbaar zijn allemaal met het gezin, ons bedrijf etc.

De Dromenvangers, een super mooi initiatief waarbij wij de handen ineen slaan om de leventjes van vele honderden gevluchte kindjes wat meer licht & liefde te geven. Dit gaan wij doen door het verzorgen van sport -en spelactiviteiten, yogalessen, leermomenten en alles waar we verder nog op in kunnen springen.

Om deze droom waar te maken, kunnen we alle steun gebruiken. Dus mocht je ook iets willen betekenen en je voelt je geroepen, maar je kunt dat daar niet ter plekke doen, steun ons dan financieel en weet dan dat je daarmee ook bijdraagt aan een iets lichter bestaan voor deze kinderen.

Naast de blije gezichtjes van de kindjes en een flinke dosis goede karma hebben wij nog een verrassing in petto voor iedereen die meehelpt onze droom waar te maken om naar Griekenland te gaan. Wij zullen – als wij terug zijn van onze missie – een dag lang onze talenten inzetten om jullie allen van ontspanning (massages), beweging (bootcamp/acro yoga) en lekkere versnaperingen te voorzien.

Lieve groet,
Charissa