Ik kies. Een belofte aan mezelf.

Ik kies er voor mezelf kwetsbaar laten zien, ook als ik daarmee afwijzing van de ander riskeer.

Ik kies ervoor om mijn diepste waarheid te spreken, ook als die voor de ander confronterend is om te horen.

Ik kies ervoor om mijn emoties toe te laten en niet weg te stoppen, ook als ik bang ben dat ze mij zullen overspoelen.

Ik kies voor vriendinnen die de hoogste visie voor mij en mijn leven supporten, ook als ik dat betekent dat ik mensen moet laten gaan.

Ik kies ervoor om muziek te luisteren die mijn hart en ziel raakt, ook als die niet hip is.

Ik kies ervoor om de intuïtieve wijsheid van mijn onderbuik, te volgen, ook als mijn hoofd nog zo hard iets anders schreeuwt.

Ik kies ervoor om de broodkruimels op mijn pad te volgen, ook als ik bang ben omdat ik niet weet waar ze toe leiden.

Ik kies voor feestjes waar ik een echte, open verbinding voel met de ander, ook als ik daardoor veel festivals mis waar drank en drugs de boventoon voeren.

Ik kies voor het delen van mijn boodschap en het leven van mijn missie, ook als ik de onzekerheid van het ondernemerschap soms zwaar vind.

Ik kies voor een man voor wie ik het centrum van zijn universum ben, ook als dat betekent dat ik nog even op hem moet wachten.

Ik kies ervoor om het licht op mijn schaduwkanten te schijnen, ook als het makkelijker lijkt om aan de buitenwereld te laten zien hoe geweldig ik ben.

Ik kies ervoor om het leven te leiden waarvan ik echt gelukkig word, niet het leven dat anderen van mij verwachten.

Ik kies ervoor om elke dag stappen te zetten richting mijn dromen, ook als dat op een off day alleen maar babysteps zijn.

Ik kies ervoor om mij te omringen met mensen die geloven dat alles mogelijk is, niet die leven vanuit ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’.

Ik kies ervoor om mijn lichaam te voeden met met voedsel, niet met vulling, ook als dat betekent dat ik brownies en pizza niet zo vaak kan eten als ik lekker vind.

Ik kies ervoor om – als ik wel een pizza of patatje eet – daar volop van te genieten, zonder schuldgevoel.

Ik kies ervoor om kinderen te zien als mijn grootste teachers, niet als wezens die ik wel eens even ga vertellen hoe het leven in elkaar zit.

Ik kies ervoor om de ander echt te zien, ook waar hij/zij zichzelf niet ziet.

Ik kies voor het snel en rechtstreeks oplossen van conflicten, in plaats van roddelen of dingen onnodig laten doorsudderen.

Ik kies voor het delen van de boodschap die in mij leeft, ook als ik daarmee kritiek over me afroep.

Ik kies ervoor om mijn lichaam pas voor een man te openen als mijn hart en ziel voor hem zijn geopend, ook als dat betekent dat ik daarmee een gezellige nacht misloop.

Ik kies ervoor om me niet langer aan te passen aan wat ‘de grote massa’ doet, ook al leerde ik als puber om precies het tegenovergestelde te doen.

Ik kies ervoor om mezelf echt te zien als ik in de spiegel kijk, in plaats van mijn gezicht alleen te checken op rimpels en pukkels.

Ik kies ervoor om een vagina gewoon een vagina te noemen en poepen gewoon poepen, ook al heb ik geleerd dat die woorden niet oké zijn om zo direct te gebruiken.

Ik kies ervoor om sorry te zeggen zodra ik realiseer dat ik fout zat, ook als dat ongemakkelijk voelt.

Ik kies ervoor om mijn angst niet weg te stoppen, omdat ik geloof dat ‘everything I try to get rid of, will get rid of me’.

Ik kies voor nee zeggen als ik een authentieke nee voel, ook als dat betekent dat ik de ander daarmee teleurstel.

Ik kies voor dagelijkse momenten van stilte zodat ik de stem van mijn innerlijke wijsheid kan horen, ook als dat betekent dat ik dan even niet bereikbaar ben.

Ik kies ervoor om het pad te bewandelen van mijn Ziel, ook als dat betekent dat die weg soms uitgestorven en eenzaam aanvoelt.

Dit is wat ik kies. En wat kies jij?