Nu even niet. Ik heb geen tijd.

Hoe vaak hoor je jezelf zeggen: “Nu even niet. Ik heb geen tijd.” Als een kind je aandacht vraagt, of de buurvrouw een praatje wil maken. Wanneer je eigenlijk iemand voor zou moeten laten in het verkeer, maar eigenlijk al te laat bent.

Je hebt wèl tijd

De uitspraak “Ik heb geen tijd” is niet heel erg empowering. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg (en denk) dit zelf ook nog heel regelmatig. Maar toch is het niet krachtig. Én vaak niet waar. Je hebt namelijk wèl tijd. Elke dag heb je 24 uur, net als alle andere mensen op de wereld.

Wat je waarschijnlijk bedoelt te zeggen, is dat je op een bepaald moment liever kiest voor een andere activiteit. “Mamma heeft nu geen tijd” op een krachtige manier wordt: “Mamma wil nu even een uurtje te werken. Daarna kom ik met je spelen.” Superkrachtig. Én waar. Als je zegt “ik heb geen tijd” is het net alsof je moet wachten tot je er meer van krijgt.

Je maakt tijd hiermee tot een factor die buiten jezelf ligt. En als je dat zo ziet, zul je ook eerder ervaren dat er te weinig van is. Je zult eerder een tekort aan tijd ervaren. Realiseer je dit: Tijd hèb je niet. Tijd máák je.

Stel: je bent aan het werk en je vriendin belt. Je zegt dat je geen tijd hebt om te bellen. Totdat je hoort dat haar vader is overleden. Waarschijnlijk laat je op dat moment liggen wat je aan het doen bent om wat tijd met haar aan de telefoon door te brengen. Die tijd heb je niet ineens gekregen, die heb je zojuist zelf gecreëerd.

Mijn mantra waar ik elke dag mee opsta: “There is more than enough time for all the things I want to do”

>> Meer feminine power: Stay soft. Vrouwelijke zachtheid.