Lessen van de griep

Onlangs dacht ik de griep over te kunnen slaan nadat mijn gezin en mensen uit mijn directe omgeving behoorlijk ziek waren geweest. Vooral de tijd om te herstellen was bij velen aanzienlijk langer dan bij voorgaande griepgolven.  Ik dacht na drie dagen dat ik het ergste had gehad en vrolijk verder kon met de dingen die ik te doen had.

Mijn partner was een dag voordat ik ziek werd vertrokken voor een mooie reis naar Indonesie en ik zou 17 dagen alleen met de kinderen zijn. Omdat ik tussen twee grote klussen inzat hoefde ik gelukkig geen ingewikkelde fratsen uit te halen om de kinderen op te vangen en kon ik op één dag na alles zelf regelen. Dat dacht ik althans, tot dat ik merkte dat ik in plaats van opknapte, alleen maar meer koorts en pijn in mijn lichaam kreeg. Dit resulteerde in 5 nachten vol ijlen.

Groundhog Day

Als ik ijl, moet ik altijd denken aan de film Groundhog Day. Het hoofdpersonage in de film lukt het maar niet om op 3 februari wakker te worden en hij blijft maar wakker worden op 2 februari. Een komische film met een leuke onderliggende boodschap.

Op mijn derde avond kon ik de slaap niet vatten en voelde ik me erg beroerd. Ik zette de televisie aan en dacht dat ik in een ijlmoment zat toen ik de film Groundhog Day op tv zag. Een raar moment maar het gaf me de gelegenheid om weer eens de boodschap van de film tot me te nemen.

Als we koorts hebben en we ijlen krijgt het brein best een pittige klap. De dromen die ik dan heb zijn onaangenaam en ik heb continu het idee dat ik in een cirkel zit waar ik maar niet uitkom. Steeds terug bij af en een combinatie van zaken en personen die ik het best kan omschrijven als een rariteitenkabinet.

Hulp vragen

Enfin , terug naar de film. In de film zie je hoe de hoofdpersoon in een strijd met zichzelf verwikkeld raakt en vecht met zijn oude overtuigingen over het leven.  Pas op het moment dat hij in staat is zonder oordeel en dus in liefde te kijken naar zaken slaagt hij erin om het wakker worden op steeds dezelfde dag te doorbreken. Dat zette mij ook erg aan het denken.

Doorgaans voel ik me zo krachtig als een jaguar, vol vertrouwen en vol positiviteit. Toen ik ziek was voelde ik me echter heel klein en kwetsbaar als een bang klein katje dat verloren in een steegje zat met blaffende honden om zich heen. Heel mijn balans en mentale weerbaarheid was weg, echt alsof er niets van over was. Ik was totaal mezelf niet meer en bij het aanbod van hulp uit mijn omgeving wist ik dit nog heel „stoer” af te houden. Ik wilde niemand tot last zijn.

Hulp vragen was dus les nummer 1, achteraf gezien. Gelukkig is een vriendin en een dag later mijn schoonmoeder geweest om wat ondersteuning te bieden bij de huishoudelijke- en zorgtaken. Daar ben ik dankbaar voor. Voortaan zal ik wat sneller hulp accepteren en toelaten.

Overgave

De grootste les die ik uit mijn griepperiode haal is de les van overgave. Pas op een zondagnacht waarin ik mezelf behoorlijk kwijt was kreeg ik de herinnering aan overgave. Ik mocht stoppen met vechten en eindelijk uitademen. Ik heb wat muziek geluisterd en gemediteerd op de uitademing wat er voor zorgde dat ik enigszins weer dichter bij mezelf kwam.

De volgende dag was de koorts eindelijk verdwenen, het voelde alsof ik wat innerlijke demonen had afgestoten. Maandag merkte ik eigenlijk welke fysieke impact dit virus op mijn lichaam heeft gehad. Elke dag ben ik me weer wat meer mens gaan voelen en inmiddels ben ik, met slechts nog een neusverkoudheid weer aan het werk en op de been.

Achteraf voelt de afgelopen twee weken als een grote innerlijke schoonmaak en loopt het synchroon met de start van de lente. De komende maanden neem ik me voor wat meer plezier te maken en naar de nabije toekomst zal ik mezelf toestaan wat eerder hulp te accepteren.

Voor eenieder die nog in de griep zit momenteel: veel beterschap!