Stil en happy

Sommige dingen moet je jezelf echt cadeau doen. Gewoon, uit liefde voor jezelf. Maar ook in zo’n geval gaat alles en iedereen voor en cijfer je jezelf nog maar eens weg. Gebeurt mij ook, met regelmaat zelfs. Er is tenslotte altijd wel een reden om het niet te doen. Maar, onlangs kreeg ik het gewoon cadeau en kon ik er niet meer omheen. Stiekem leek het mij namelijk ook best eng.. een stilteweekend!

Niet praten

In eerste instantie TE gek! Uitzicht op een weekend helemaal niets! Rust, stilte, geen verplichtingen, een lege agenda, op tijd naar bed, het klonk allemaal als muziek in de oren.

Totdat ik in mijn agenda het weekend zag naderen. Een week voor het stilteweekend vloog het mij ineens naar de keel. Zit je dan… niets te doen. Niet praten 48 uur lang. Dat is mij nog nooit gebeurd! En al helemaal niet in gezelschap van mensen. Mijn hemel, ik denk dat ik spontaan in mijn slaap ga praten de eerste nacht. In de ochtend slaperig de keuken in lopen om vervolgens iedereen bij het koffieapparaat goeie morgen te zeggen, gevolgd door een: “Sorry,!” “Hè shit, sorry, zeg ik het weer”, ach laat ook maar, ik loop wel weg…” Ik zie het al helemaal voor me.

Maar ja, misschien schiet ik er wel iets mee op. Genoeg quotes die er iets moois over zeggen: “In stilte kun je beter horen.” Of: “stilte zegt meer dan je denkt.” Nog één:“In de stilte van het denken, hoor je de antwoorden.” Daar wil ik wel voor tekenen. Antwoorden en mijn hoofd ‘uit’. Klinkt als een zegening, ik ga ervoor.

Geen zware zweverigheid

De week vloog voorbij en voor ik het wist was ik onderweg. Voorlopig nog even onderweg naar Horssen. Kon ik mooi nog even de hele wereld bellen. De laatste zaken van de week regelen en nog wat achterstallige bel-beloften inlossen, want ja, ik was komende 48 uur niet bereikbaar en wat moet je anders een uur in de auto.

Eenmaal aangekomen werd ik uiterst ontspannen en vriendelijk ontvangen door de gastvrouw Anne-Marie. Gelukkig kon ze praten, wat het inchecken wel wat makkelijker maakte. Anne-Marie bleek een goedlachse vriendelijke vrouw met een ontspannen manier van handelen. Gelukkig, geen zware zweverige aangelegenheden, tot zover gaat het goed! En wat een locatie!!! Het gastenverblijf was de pastorie van de ernaast gelegen kerk. Heel mooi onderhouden en ingericht met allerlei religieuze voorwerpen. Mijn kamer was een sober ingerichte kamer, maar zag er strak en fris uit. Ik heb mijn tas op bed gegooid en op naar de kerk om het weekend af te trappen.

Oók geen Spotify

Een prachtig gerestaureerde kerk. Nu kan ik hier best een uitgesproken mening over hebben, maar hier was het anders. Het was duidelijk in privébeheer en er hing geen zware energie. Veel ruimte en in plaats van ongemakkelijke kerkbanken een dozijn aan grote zitzakken. We moesten er allemaal eentje pakken en kregen als eerste een les in hoe te zitten in een zitzak. Zeer welkom, bleek na mijn eerste poging.

En toen de inhoud van het weekend. Ik werd direct een illusie armer gemaakt: een stilteweekend betekent ook: stilte in je hoofd. En lezen is geen stilte in je hoofd. Aaiii, daar ging mijn voornemen om eindelijk eens in dat boek te beginnen. Heel treffend zei Anne-Marie dat het dan een lees-weekend zou zijn. Mocht overigens ook, maar zou zonde zijn van de ervaring. Dus mijn zojuist offline gezette Spotify lijst zou ook niet passen in mijn voorgenomen stilteweekend? Nope…

Phoe… Met een belletje werd de stilte afgetrapt. Goed, dacht ik…. Wat zal ik eens gaan doen.

“I waited for Something, and Something died
So I waited for Nothing, and Nothing arrived
It’s our dearest ally, it’s our closest friend
It’s our darkest blackout, it’s our final end
My dear sweet Nothing, let’s start a new
From here all in is just me and you.”

(lyrics Nothing arrived-Villagers) 

In de stilte van het denken

48 uur gingen voorbij. In stilte, met rust, yoga, mediteren en overheerlijk eten (in stilte). Wat een bijzonder weekend. Alles is voorbijgekomen! Ongemakkelijke stiltes, opstandigheid, berusting, kippenvel en zelfs iets wat leek op vrede in mijzelf. Nooit verwacht, zeker niet de eerste 24 uur, dat ik dit zo fantastisch zou vinden. Alles wat ik zou schrijven zou het voor mij tekort doen. Voor iedereen zal het ook anders zijn, maar dit ga ik ieder jaar doen! De stilte van 3 weken vakantie in je hoofd. En dat in 48 uur tijd. En zoals een eerder vermelde quote mij al beloofde: “In de stilte van het denken, hoor je de antwoorden.”

Toen ik een week na het weekend nog steeds de effecten van weekend merkte, was het tijd om Anne-Marie te contacten. Dit wil ik mijn vrienden aanbieden. Deze ervaring gun ik iedereen. En omdat het mijn vak is om mensen bewuster en gezonder te maken, was de stap naar een samenwerking zo gezet.

Stil en Happy: wie doet er mee?

In het weekend van 7, 8 en 9 april 2017 organiseren Anne-Marie en ik speciaal voor jullie een volledig verzorgd ‘Stilteweekend’ in de prachtige St. Bonifatiuskerk. Met mijn aanwezigheid mag je natuurlijk rekenen op een sportmomentje (even het hoofd legen) en natuurlijk mooie muziek. (ik zal de nodige stilte niet verbreken, dat beloof ik). Als je interesse hebt, stuur ons dan een berichtje voor wat meer info.

Geef het jezelf cadeau, uit liefde voor jezelf! Hoewel het cadeau krijgen mij dus ook erg beviel 😉