Valentijnsdag

Valentijnsdag, daar is hij weer. 14 februari, waar menig mens met gemengde gevoelens tegenaan kijkt. Natuurlijk is het leuk om een briefje te krijgen van iemand die je stiekem leuk vindt. Of, zoals het nu bedoeld is voor iedereen die een geliefde heeft en deze liefde die dag bevestigd krijgt. Maar ergens is de spontaniteit en de vrijblijvendheid er inmiddels vanaf. Het dromerige en romantische beeld van de liefde is er inmiddels door tussenkomst van media en commercie wel aardig uit geramd. Veel mannen zullen dit ook gebruiken in hun verweer, waarom ze er niet aan mee wensen te doen. En ik vraag mij af of Valentijnsdag voor de vrouw, de kern van de liefde raakt.

Maar eigenlijk gaat het al mis zonder tussenkomst van de schreeuwende advertenties, reclames en foute media aandacht. Want in de kern wordt een dag als Valentijn gecreëerd uit armoede. Uit armoede van liefdesuitingen gedurende de rest van het jaar. Uit armoede van waardering en het voor lief nemen van elkaars bestaan en trouw. Omdat het bij ons Hollandse mannen ontbreekt aan mediterraans bloed en spontane dichterlijke liefdesverklaringen. Hier hebben we Robert ten B. voor nodig om ons hart harder te laten kloppen.

Helaas zien we dit niet alleen terug in de liefde, maar in meerdere zaken die levensvreugde aangaan. Denk alleen al eens aan onze beleving van het weekend. Het toewerken naar het weekend is toch eigenlijk ook een uiting van armoede? Zou je niet iedere dag zo gelukkig en vrij moeten zijn als in het weekend? Zou niet iedere dag fijn moeten zijn? Wij hebben toch zelf de regie in handen? Het is toch zonde van de weken die voorbij gaan, welke wij wegkijken, smachtend naar de vakantie?

Ik denk dan ook aan het feestje dat wij vieren als we jarig zijn, als we dit al vieren. Zouden we niet vaker stil kunnen staan bij onze leeftijd en hoe mooi we het eigenlijk kunnen hebben? Iedere dag als het kan. Even uit de rush in ons hoofd, ademhalen en genieten van alles om ons heen. De stilte, de liefde, de vrijheid en alle andere rijkdommen die we bezitten.

Even stil zijn en ademhalen.

Tijd, weekend, Valentijnsdag, het is allemaal door onszelf gecreëerd. Er is geen vogel die uitkijkt naar het weekend en geen hond of kat die jouw aandacht alleen op Valentijnsdag komt opeisen. Dit zit in ons hoofd en hebben we zelf bedacht, zoals het meeste wat in ons hoofd zit. Laten we daarom vandaag, op donderdag 11 februari, onze waardering en liefde al laten voelen. Onze vrijheid en gevoel van weekend nu al ervaren. En proberen te leven alsof het 365 dagen per jaar vakantie is, 365 dagen per jaar Valentijn is en dat je iedere dag jarig bent. Zou dat echt zo onrealistisch zijn?

Ik overweeg het ook, uit liefde voor mijzelf!!