Vervullen of vervelen?
Niemand behalve jij zelf kan bepalen wat jou een gevoel van geluk of vervulling geeft en dat is maar goed ook. Kunnen we ook niemand anders de schuld geven als we toch in een staat van verveling geraken in ons werk, ons leven of allebei.
Beperkt houdbaar
Ik spreek met enige regelmaat mensen die keihard hebben gewerkt aan een prachtige carrière maar daarin nauwelijks plezier of geluk ervaren. Een afgeronde studie, een topfunctie, een dik salaris, een prachtige leaseauto. Allemaal dingen waarvan wordt gezegd dat ze ons gelukkiger maken en in zekere zin ervaren veel mensen dat ook.
Een hoger salaris biedt soms kansen om meer te ondernemen in het leven. Een leaseauto kan vrijheid bieden om mobiel te zijn en te gaan waar we willen. De aardse schatten van het leven zijn praktisch, esthetisch en voelen tijdelijk als erg aangenaam. Toch komt men er na een tijd achter dat al deze materiële zaken een houdbaarheidsdatum hebben. Wil ik nog wel die taken uitvoeren die tegen mijn geweten ingaan? Als ik mijn baan opzeg, raak ik ook mijn auto kwijt. Als ik nu minder ga werken, kan ik de hypotheek dan nog wel betalen?
De waarde van jouw vrijheid
Afscheid nemen van zaken in de vorm van comfort kan best pijnlijk zijn. Toch zit hier een mooie en liefdevolle levensles in. Het loslaten van materie schept ruimte om waardering van niet-materiële zaken weer dieper te ervaren. Ik zie steeds meer mensen tijdens mijn werk gevangen zitten in de spreekwoordelijke gouden kooi. Dikwijls kampen mensen met burn-out klachten en raken ze via zakelijke en koude procedures op een zijspoor. Velen komen sterker hieruit en geven aan achteraf gegroeid te zijn door deze situatie.
Gelukkig is het helemaal niet nodig om het zover te laten komen, als je in liefde luistert naar de signalen die je zelf afgeeft maar die je kunstmatig steeds onderdrukt. Een middenweg kan vaak een eerste stap zijn naar het ervaren van meer vervulling. Zo had ik een cliënt in begeleiding die erg hield van zijn baan maar tegelijkertijd de verbinding met zijn gezin dreigde te verliezen. Hij wilde de handdoek in de ring werpen en totaal iets anders gaan doen.
Op mijn suggestie om te onderzoeken of 1 dag minder werken een optie was, reageerde hij in eerste instantie afwijzend. Een dag minder werk betekent immers ook minder inkomen. Samen hebben we toen een lijst gemaakt van wat overbodige luxe of comfort was en wat niet meer kon opwegen tegen de luxe van een extra vrije dag per week. Stel jezelf de vraag: hoeveel geld is mijn vrijheid uiteindelijk waard?
Wat kun je loslaten?
Inmiddels werkt die cliënt al ruim een jaar een dag minder per week en is hij elke woensdag lekker met zijn handen bezig. Ook draagt hij vrijwillig een steentje bij op de school van zijn kinderen. De vervulling die dit hem geeft op de woensdag is hem meer waard dan de verveling van altijd maar aan het werk zijn.
Welke kosten of vaste lasten kun jij loslaten om jezelf meer vrijheid of tijd te gunnen? Wat heb je echt nodig en wat kun je best missen? Zelf heb ik mijn dure auto losgelaten een jaar of twee geleden. Ik mis de auto niet, al helemaal niet op de momenten dat ik spontaan met mijn jongste om 3 uur ’s middags Sjakie en de chocoladefabriek aan het kijken ben. Dat moment met haar neemt niemand mij meer af. Geen 300 paardenkrachten kunnen mij meer verleiden deze vrijheid in te leveren.
Veel plezier met vrijheid creëren!