Waarschuwing: je batterij is leeg!

Het gebeurde ergens in juli 2015 op een donderdagmiddag. Ik was op mijn werk en had kort daarvoor geluncht met mijn collega’s, toen ik me opeens beroerd begon te voelen. Ik kreeg koude rillingen, werd misselijk en voelde hoofdpijn opkomen. Ik had het gevoel alsof het laatste restje energie uit mijn lijf wegvloeide. Ik was me er op dat moment nog niet van bewust dat deze symptomen te wijten waren aan een burn-out.

Ik weet nog goed dat ik dacht ‘ik moet nu naar huis gaan, anders red ik het straks niet om veilig over de snelweg thuis te komen’. Ik informeerde mijn werkgevers –die op dat moment niet op kantoor waren- via WhatsApp en zei tegen mijn collega’s op de werkvloer dat ik me niet goed voelde en naar huis ging.

Ben je ziek?

De volgende dag startte ik al vroeg mijn thuiswerk-PC op en ging weer aan de slag – vrijdagochtend was mijn vaste thuiswerk moment. Een uur later stond mijn vader voor de deur – hij ging die dag iets leuks doen met mijn dochter die inmiddels zomervakantie had – en toen hij mij aankeek vroeg hij of ik ziek was. Of ik ziek was? Of ik ziek was? Zijn woorden resoneerden door mijn hoofd. Ik barstte in huilen uit en viel mijn vader in zijn armen.

Iets meer dan een jaar geleden kreeg ik een burn-out. Ik was volledig van de kaart; zowel geestelijk als lichamelijk zwaar oververmoeid en overspannen. Mijn hersenen functioneerden niet meer zoals ik gewend was. Van mijn concentratie was niets meer over en met mijn korte termijn geheugen was het nog dramatischer gesteld. Zo kon ik bijvoorbeeld een mail lezen en een paar seconden later niet meer weten wat ik gelezen had.

Rust, herstel en bezinning

De maanden die volgden waren emotioneel zwaar voor me. Ik voelde veel verdriet, boosheid en andere heftige emoties – ik was mezelf kwijt en vond het heel confronterend dat ik zo weinig kon en dat er eigenlijk zo weinig van mezelf over was. Maar de periode van mijn burn-out werd er ook één van rust, herstel en bezinning. Mijn doel was helder; ik wilde beter worden en me weer goed voelen, energiek en vrolijk zijn, en weer kunnen lachen en genieten. Ik werkte bewust en consequent aan mijn herstel en koos voor verschillende vormen van therapie die bij mij passen. Zo onderging ik acupunctuur en had ik een half jaar lang wekelijks een gesprek met een psycholoog. Verder heb ik veel baat gehad bij wikkeltherapie en genoot ik met regelmaat van een heerlijke massage.

Ik probeerde zoveel mogelijk rust te nemen en me bewust te ontspannen. Ik wilde bewust zijn, in ieder moment. Daarnaast ging ik regelmatig wandelen en af en toe een stukje fietsen en beleefde ik plezier aan het kleuren van mandala’s en aan koken.

Vanaf het begin ben ik open geweest naar anderen over mijn burn-out. Daardoor heb ik veel steun ontvangen van vrienden en familie en uit onbekende hoek, maar ben ik in die tijd ook vrienden verloren.

Terugkijkend

Als ik nu, ruim een jaar later, terugkijk op mijn burn-out realiseer ik me dat deze heftige periode niet voor niets is geweest. Het heeft me teruggebracht bij af, om vanaf daar te groeien, waardoor ik mezelf beter heb leren kennen en bewust een andere weg ben ingeslagen. Zo voelt het al met al als een leermoment en iets positiefs.

In mijn massagepraktijk ontvang ik met regelmaat cliënten die een burn-out hebben of er tegenaan zitten. Mede door mijn eigen ervaring kan ik hen goed ondersteunen en begeleiden.

Hartelijks,
Tatiana

Massagepraktijk Lichaamstaal