Alleen op reis

Als je mij een jaar geleden had gevraagd of ik alleen op reis zou willen dan had ik je heel hard uitgelachen. Alleen op reis, wat is daar nou leuk aan? Zit je daar in je eentje met je drankje en al het moois wat je ziet kun je niet eens delen. Tòch heb ik het gedaan, ik ben in maart van dit jaar alleen op reis gegaan. Nou ja, alleen.. dat bleek nog best wel een uitdaging, want iedereen vindt het leuk om met je mee te gaan.

Afgelopen december kreeg ik opeens heel sterk het gevoel dat ik in mijn eentje weg wilde. Me, myself en I ergens op een heel mooi eiland in Thailand. Niks moet, alles op mijn gemak, niemand die iets van mij wilt, gewoon alleen maar ‘zijn’. Dus heb ik een vakantie naar Thailand geboekt. Wat was dat een heerlijk gevoel! Een cadeautje voor mezelf, uit liefde voor mezelf.

Zoals ik al zei, was het nog best een uitdaging om alleen te gaan. Het was niet dat ik dat niet wilde, maar er waren steeds mensen die zeiden dat ze graag mee wilden. Steeds luisterde ik naar mijn gevoel en dat zei elke keer: nee, je gaat alleen. Totdat een vriendin van mij belde en ook aangaf het wel heel tof te vinden om met mij mee te gaan naar Thailand. Ik voelde niet gelijk een nee, dus besloot ik er een nachtje over te slapen.

De volgende dag had ik nog steeds het gevoel van ja, gaaf om te doen, maar ik had óók het gevoel dat ik echt heel graag alleen wilde reizen. Met dat in gedachten hebben we een compromis gesloten. We zouden samen heen vliegen, dan drie dagen samen doorbrengen, daarna ieder apart verder reizen en aan het einde van de reis zagen we elkaar weer in Bangkok en vlogen we samen terug. Helemaal leuk en we voelden ons daar allebei goed bij.

Nou daar gingen we hoor, hand in hand op pad met een grote rugzak op. Hop, het vliegtuig in! De vlucht was al een reis op zich. De combinatie van een bloedheet vliegtuig, een paar wijntjes en ook nog wat turbulentie was niet helemaal goed voor mijn buik. Gelukkig snel weer opgeknapt en doorgevlogen naar Krabi Airport. Daar werden we opgehaald en naar ons hotel gebracht op Railay Beach. Hier hadden we een prachtig hotel aan het strand. De eerste dagen samen waren erg fijn. Toen kwam de dag dat we ieder apart verder gingen. Dit ging gepaard met gemengde gevoelens, want het was zo gezellig! Maar: afspraak is afspraak, ik moest en zou alleen verder gaan.

Vanuit Railay Beach ben ik met de speedboot naar Ko Kradan gegaan. Bijna niemand kent het eiland, het is er ook ècht heel rustig en mooi. Er zijn een aantal bungalows waar je kunt slapen, deze heb ik pas geboekt bij aankomst. Het is een echt Robinson eiland. Er is weinig te beleven, geen Walking Street, winkels, restaurants, barretjes. Alleen maar je verblijf met een restaurant.

Als er weinig te beleven is op het eiland wat doe je dan? Dan hoef je alleen maar te ‘zijn’. Gewoon niks doen. Maar dat is raar, want dat zijn we niet gewend, maar wat wàs het lekker! Ik kabbelde de dagen door, rugzakje op mijn rug met alle spullen die ik nodig had; zonnebrandcrème, doek voor op het strand, e-reader, geld om te eten en drinken, telefoon met muziek en een zaklamp, want na 22:00 gingen alle lichten uit op het eiland en ik moest natuurlijk wel mijn cottage terug vinden. Ik ging van hangmat, naar strand, naar lunch, naar dobberen in de zee, weer terug in de hangmat lezen, chillen op het strand, weer de zee in, vervolgens terug in mijn hangmat muziek luisteren, zonsondergang kijken. Zo kwam ik de dagen wel door. En als je dan zo alleen bent dan komt alles even voorbij, en geloof mij dat kan even confronterend zijn, maar ook zó goed. Echt even alles loslaten en een plekje geven. Ze zeggen heel vaak: in stilte krijg je alle antwoorden. Nou, die stilte heb ik ervaren en de antwoorden heb ik gekregen.

Na een aantal dagen op Koh Kradan ben ik verder gegaan naar Koh Lipe. Een eilandje helemaal in het zuiden van Thailand. Ook dit is een prachtig mooi eiland. Witte stranden en een blauwe zee. Dit eiland was wel wat drukker en had een Walking Street met barretjes, restaurants en winkeltjes. Ook zijn er op het eiland heel veel massagesalons. Nou dat heb ik geweten, ik heb mij elke dag een uur laten masseren. Wat een ontspanning. Ook heb ik een yoga les gevolgd en ben ik nog een dagje gaan duiken. Ik heb drie jaar geleden mijn padi gehaald op Koh Tao, zou zonde zijn als ik er nu geen gebruik van maak. Wat een prachtige wereld de onderwaterwereld. Zo veel vissen, zeesterren en koraal gezien. Soms denk ik: kon ik maar foto’s maken met mijn ogen. Te mooi om te beschrijven, dit moet je echt een keer met eigen ogen bekijken.

Na deze heerlijke tijd alleen was het tijd om via Koh Lanta en Krabi naar Bangkok te vliegen. De laatste dagen hebben we samen afgesloten in Bangkok. We zijn zelfs nog een avondje met mijn broertje en schoonzusje geweest. Ik moet eerlijk bekennen dat ik Bangkok niet zo’n succes vond. Dan kom je van de heerlijke, prachtige, mooie stranden waar de sfeer super chill is naar een stad die vies is, waar iedereen schreeuwt, op fluitjes blaast, waar je stikt van de uitlaatgassen en waar ze je proberen op te lichten waar je bij staat. Dit was een leuke les voor de volgende keer, niet meer afsluiten in Bangkok, liever gelijk van de eilanden naar huis vliegen.

Wat was het een fijne reis en een super toffe ervaring. Ik kan het iedereen aanraden om tenminste één keer per jaar alleen op reis te gaan. Weg uit de hectiek van het dagelijkse leven, even naar binnen keren en je op jezelf richten. Je komt met enorm veel antwoorden en inzichten terug waardoor je je sterk en opgeladen voelt.

Liefs, Vanes