Tarsier: the suicide primate

Eind 2014… Ik ben in de Filipijnen. Het wordt misschien een beetje afgezaagd als ik dit zeg, maar: wat is het hier móói! Mijn reisgenoot had een strakke planning samengesteld om al het moois in één maand te kunnen zien. Rondom de jaarwisseling kwamen we op het eiland Bohol terecht. Hier stonden meerdere dingen op de planning, waaronder de Tarsier, oftewel: het Filipijns Spookdiertje bekijken. Ik had het diertje al eerder gegoogled en ik weet nog dat ik toen dacht: oh my god, wat een lelijk beest!”

In het park dat we bezochten hebben we ontzettend veel informatie gekregen over dit kleine en toch wel heel schattige diertje. De Tarsier is 12 cm lang en heeft een staart die bijna twee keer zo lang is. Je moest heel goed kijken om ze te ontdekken. Echter, omdat het park redelijk druk is, hadden andere toeristen het diertje vaak al eerder ontdekt, dus je hoefde alleen maar de camera’s te volgen. Het is een mooi park, waar je lekker kunt rondwandelen en waar de diertjes alle vrijheid hebben.

De Tarsier is een nachtdier. Ze hebben hele grote ogen, welke 1/3 van het hoofd zijn en zelfs zwaarder wegen als de hersenen! De ogen zijn zo groot dat ze niet mee kunnen draaien met hoofd, dus het diertje kan de nek wel 180 draaien, zodat het alles goed kan bekijken. Door de grootte van de ogen kunnen ze ook heel goed zien in het donker. Ze hebben hele lange vingers met aan de toppen zachte kussentjes waarmee ze goed kunnen klimmen en springen. Daarnaast zijn de achterpoten ook sterk ontwikkeld, waardoor ze heel ver kunnen springen. De Tarsier vangt zijn prooi door er boven op te springen, het vast te klemmen en het daarna te doden met z’n scherpe tanden. Hun eten bestaat uit insecten, spinnen en reptielen.

Overal in het park hangen borden waarop in meerdere talen de waarschuwing staat niet met flits te fotograferen. Helaas bleken sommige mensen die boodschap toch nog te missen want terwijl wij een Tarsier stonden te bewonderen nam een meneer naast ons een foto- mèt flits! Wij tikten deze meneer direct op zijn vingers en wezen hem op het flitsverbod. Mijn resigenootje voegde er aan toe: “Bedankt, nou gaat hij zelfmoord plegen!” Toen ik weer op adem was gekomen na m’n lachbui en m’n tranen nog weg stond te pinken, zegt ze; “ja, dat is echt waar hoor!”

Eenmaal thuisgekomen ben ik het nog eens op gaan zoeken, en het is echt waar! Het diertje is overmatig gevoelig voor stress. Dit wordt onder andere veroorzaakt door flits-fotografie, vasthouden en gevangenschap. Als een Tarsier enigszins stress ervaart, zal hij gaan auto-mutileren, oftewel: zichzelf pijn doen. Dit kan bijvoorbeeld door heel hard met z’n hoofdje tegen iets hards aan te bonken, net zo hard, tot hij overlijdt… Tarsier: the suicide primate! Ik kan dit verhaal wel blijven vertellen, wat ontzettend interessant! Maar tegelijkertijd vind ik het ook ontzettend zielig. Het diertje is helaas met uitsterven bedreigd, wat alleen maar erger wordt als er mensen zijn die de regels blijven overtreden.

Ik zou zeggen.. ga de prachtige omgeving in de Filipijnen bewonderen en bezoek de Tarsier. En denk erom: no touching or flash please! En als je daar dan toch bent, maak dan meteen zo’n uber-toeristische foto als deze!